Zeynel Abidin Ağa Cami Şadırvanı Gibiyim Şiiri
Kimler geçmedi ki bilinmez yolumdan
Ayak basılmamış orman gibiyim.
Cenaze salaları düşmez dilimden,
Koyunsuz, kavalsız çoban gibiyim.
Talihtir derdime bin dert ekleyen,
Ne soran bulunur, ne bir yoklayan.
Yıllardır her gece konuk bekleyen
Yollardan çok uzak bir han gibiyim.
Hazan yaprağını döküyor hayatım
Yerlerde sürünen gazeller gibiyim
Duyulsun istemem inleyen feryadım
Yağmuru bekleyen topraklar gibiyim.
Aşkı yazan kalem vermiyor onayı
Seven yürek yıkmaz kurulan binayı
Kim yazdı alnına o bahtı karayı
Yıkılan enkazdan kurtulan gibiyim.
Bilmem ki bu şadırvanın nedir günahı,
Bitmedi gitti bu derdin kaynağı.
Ömrümce gülmedim, bayram sabahı
Kasabı bekleyen kurban gibiyim.
Kırk yılda bir olsun soranım yoktur,
Tıp ilminde yazılmış dermanım yoktur,
Bir durmuş saatim, kuranım yoktur,
Bir türlü geçmeyen zaman gibiyim.
Kınından çıkmıyor sakladığım sözler
Sevenin nazıdır bu sihirli gözler
Canımı yakıyor kahrolası közler
Afeti yaşayan tabiat gibiyim.
Yokmudur beni bu halimden kurtaracak mimar
Gamalı hançer gibi ortamdan geçirdiler bir duvar
Kimseler bilmez halimi, ne arar ne sorar
Dahhak sokağında kimsesiz şadırvan gibiyim.
Ömer Kuş- 03-03-2021
Kaynak:
- Şiir ve Resim: Karaman Fotoğraf Sayfası
Bir yanıt yazın