Yunuslayın
Söz divanı kurulanda
En başta Yunus oturur
Dile destur verilende
Cümleyi Yunus bitirir.
Hayır söyler, rahmet okur
Tezgahında mana dokur
Boynu bükük, miskin, fakir
Sözleri muştu getirir.
Daim açık gönül gözü
Dilinde Çalap’ın sözü
İslam’ın aydınlık yüzü
Bizi huzura götürür.
Benliği yakıp geçerek
Nefsini yıkıp geçerek
Fâni dünyadan göçerek
Ruhun Ukba’ya götürür.
Taşkın gönlü sığmaz kaba
Elde âsa, sırtta aba
Dolaşarak oba oba
Canlara umut götürür.
İlim, irfan diye diye
Yalın ayak, yürür yaya
Hakikati yaya yaya
İzi Mevla’ya götürür.
Görklü Tanrı’nın yolunda
“Ya Muhammed” var dilinde
Yaşamış kendi halinde
Yolu Uçmağa götürür.
Emaneti sağlam tutmuş
Malı, maddeyi unutmuş
Dünyayı geriye atmış
Çalışır, eksik yetirir.
Gönül mamur etmek işi
Umursamaz yazı-kışı
Sevilen erdemli kişi
Gönül tahtımda oturur.
Gah boşalmış, gâhi dolmuş
Gah aramış, gâhi bulmuş
Yesevî’den öğüt almış
Çalışır gayret artırır.
Taptuk Emre, Yunus Emre
Gönüllere düşer cemre
Teslimiyet ulu emre
Bizi Cennete götürür.
Göynür gönlü, yanar özü
Kılıç gibi keskin sözü
Birliğe çağırır bizi
Bozgunculuğu bitirir.
Canan diye Rabbi seçmiş
O yolda canından geçmiş
Aşkın şarabını içmiş
Esrüklük cezbe getirir.
Allah’ın sevgili kulu
Garipçedir, tevazulu
Açtığı yol dolu dolu
Yolcusuna şan getirir.
Bu yıl “Yunus Emre Yılı”
Halis Türkçe söyler dili
Mekânı Karaman ili
Cennet bağında oturur.
30.04.2021
Mestan KARABACAK
Bir yanıt yazın