Tâgūt, Allah’tan başka tapılan ve insanları doğru yoldan saptıran her şeyi ifade eden bir isim/sıfattır. Kur’an’da 8 yerde geçer ve genellikle bâtıl inançlar, putlar, şeytanlar, kâhinler ve sihirbazlar için kullanılır. Ayrıca suyun taşması, gözün hedefini şaşırması, terazinin dengesiz olması gibi anlamlarda da geçer. Kur’an’da Firavun’un azgınlığı, küfrün aşırılığı, hak dinin karşısında duran bâtıl ehli ve şer odakları tâgūt ile nitelenir. Hadislerde de tâgūt, Câhiliye dönemindeki putlardan Lât ve Uzzâ gibi örneklerle açıklanır.
Tâgūt, 1979 yılında İran’da gerçekleştirilen İslâm devriminden sonra Şiî dünyasında Batı politikasını ve Amerika Birleşik Devletleri karşıtlığını yansıtmak, söz konusu ülkelerin sosyal düzenini ve rejimlerini yermek amacıyla kullanılan bir siyasî slogan haline gelmiştir. Bu yaklaşım diğer İslâm ülkelerinde de kısmen taraftar bulmuş ve tâgūt İslâm karşıtı kabul edilen kişi, kurum, sistem ve anlayışlar için kullanılır olmuştur
Kanak:
- İslam Ansiklopedisi-Tagut
- The Oxford Encyclopedia, IV, 176).
Bir yanıt yazın