Sevginin yumuşak ışığıyla yüklü
Gül ruhum, çiçek bahçem benim.
Seni anlamak için sevgiyi bilmek lazım
Anlamak lazım insan yüreğini, ruhunu.
Beslenmek lazım acılarla, yalnızlıklarla
Hayatın suyu ve unuyla hamur olmak lazım.
Pişmek lazım ömrün çile fırınında.
Eleğinden geçmek lazım yoksulluğun…
Anam, Anam Dedi: Hasan Demirci
Süt pişirdim dibi yandı
Kepçe düştü kazan döndü
Enseye oklava bindi
Yanan anam, anam dedi
Ocak başı tandır başı
Yemek ister koca kişi
Sarımsağın iki dişi
Soyan anam, anam dedi…
Neyliyem
Men sılayı terk eliyif gidende
Sıla meni terketmedi neyliyem
Garipliği sıla aşkı yaşattı
Hayalimden heç getmedi neyliyem
Hasret hicran alıf gaçdı yuğumu
Yad ellerde bitmez vusal tohumu
Diyemmerem özüm ne küs ne umu
Hep gizledim heç bitmedi neyliyem…
Osmanlı Şairi Nedim: Bu Şehri İstanbul
Ahmed, daha çok bilinen adıyla Nedim, 1681 (Bazı kaynaklara göre 1673 veya 1675 ) yılında, İstanbul’un nefes kesen sokaklarında doğdu. Şair Nedim, 1730’da yine bu görkemli şehirde hayata gözlerini yumdu. Osmanlı İmparatorluğu’nun yetenekli kalemlerinden …
Ellemez
Açsa yad ellerin gülü çiçeyi
Kısırın dağının karı ellemez
Dadsan da bin çeşit her nimetini
Bizim kere yağı gaymağ ellemez
Burda reyhan kokar her kaya her daş
Çayırlar bulağlar ruhuna sırdaş
Dünya nimetini neylerem gardaş
Köyümün kattığı şoru ellemez…
Galmadı
Heç bir şeyin dadı duzu galmadı
Zeher dader yediğimiz her lokma
Ne temiz hava var ne temiz torpağ
Yerde göyde başdan başa tehlike…
Öretmen Şiiri
Öğretmen deyince ruhum dinceler
Bu kelme gopdukça dodağlarımdan
Öğretmen tükenmez nur ışığıdır
Hakikat onunla nur saçar ondan
Öğretmen duygular hisler dünyası
Arzusu ilimdir bilgi yuvası
Bellidir şan şöhret her hatırası
Ağzında ballanır sözleri ondan…
Seni özledim ey yâr…
Kelimeler hiç olmadığı kadar yalnız bugün.
Şiirler bile suskun sen uzaklardasın diye
Özlem yağıyor yine gönlüme,
Özlem kanıyor yine yüreğimde,
Çünkü sen yine uzaklardasın……
Aldanma Gönül
Âşık meclisinin beyi ağası
Sazın şelpesine aldanma gönül
Dırman yorulsan da zirve umuttur
Düzün cilvesine aldanma gönül
Göyün bulutları çöker dağlara
Budak mı dayanır hoyrat rüzgâra
Her neyi arasan baharda ara
Güzün cilvesine aldanma gönül…
Destansız Kahraman
Dünyada anneden sonra en çok sevilen,
Kimdir diye sorsalar, derim, “Öğretmendir!”
Öldürseler, vursalar,
Öğretmenim sınıfta, tahta başında
Her türlü ilim var sofrasında, aşında.
Bakma saçlarındaki aka, henüz otuz yaşında!
Sen nişansın öğretmenim, ilim tacında……