Asıl adı Abdullah olan Eşrefoğlu Rumi(1353?-1469), Yunus tarzında şiirleri ile tanınan, ilahiler yazan bir şair olarak dikkat çeker. Kaynaklarda künyesi Abdullah Rumi b. Seyyid Ahmed Eşref b. Seyyid Muhammed Süyufi (Mısri) şeklinde geçmektedir. İbnü’l-Eşref, Eşrefzade, Eşref-i Rumi, Abdullah İzniki ve Abdullah-ı Rumi adlarıyla da tanınmıştır.
İznik’te doğan Eşrefoğlu Rumi, ilk öğrenimi burada yaptıktan sonra Bursa’da Çelebi Sultan Mehmed medresesinde okudu. Hacı Bayram-ı Veli’ye bağlanan ve ona on bir yıl hizmet edip dergaha imam olan Rumi, hocasının kızı ile evlendi.
Bayramilik’i yaymak için İznik’e geldi. Bazı engellerle karşılaşınca Hama’ya Hüseyin Hamavi’nin yanına gitti. Çile çıkardı ve Kadirilik tarikatını anlatmak üzere İznik’e döndü ve bu tarikatın Eşrefiye kolunu kurdu. Kadiriler arasında Abdülkadir-i Geylani’den sonra tarikatın ikinci piri sayılan Eşrefoğlu Rumi daha hayatta iken büyük bir veli kabul edilmiştir.
Uzun bir ömür sürdü. 1469 yılında vefat eden Eşrefoğlu Rumi, İznik’te yatmaktadır. Bilinen eserleri, Divan’ı ile Müzekki’n-Nüfus’dur. Eserlerinde açık ve anlaşılır bir Türkçe kullanan Rumi’nin akıcı ve gönle hoş gelen, hece ve aruz ile yazdığı şiirleri vardır. Açık ve samimi bir dille kaleme aldığı Müzekki’n-Nüfus’ı özellikle dini tasavvufi terimler bakımından da önemli bir eserdir.
Kaynaklar:
- İslam Ansiklopedisi- Eşrefoğlu Rumi (Yazarlar A. Necla PEKOLCAY, Abdullah UÇMAN)
- Anadolu üniversitesi-XIV.-XV. Yüzyıllar Türk Edebiyatı
Bir yanıt yazın