Dede Ömer Ruşeni de Fatih devrinde yaşayan tekke şairlerindendir. Tire kazasının Ruşen köyünden olduğu için Ruşeni lâkabıyla anılmıştır. Öğrenimine memleketinde başlayan Ruşeni, Bursa’da öğrenimini tamamlayınca müderris oldu. Karaman’a ve Bakü’ye gitti. Seyyid Yahya Şirvani’ye bağlandı ve Halvetilik tarikatı içinde yer aldı.
Seyyid Yahya’nın baş halifesi oldu; onun vefatı üzerine Karabağ, Gence ve Tebriz bölgesinde irşat vazifesi yaptı. 1487 yılında Tebriz’de vefat etti.
Halvetilik’te bağlı olan yolu, Ruşenilik şeklinde devam etti. Gençlik çağında âşıkane ve hicve yakın şiirler yazan Ömer Ruşenu’nin şiirleri tarikata girdikten sonra dini ve tasavvufi bir yol tutmuştur. Dili sade olup, akıcı bir üsluba sahiptir
Eserleri:
- Divan,
- Âsâr-ıAşk,
- Ney-nâme,
- Miskin-nâme,
- Silsile-nâme,
- Çoban-nâme,
- Kalem-nâme,
- Kıssa-nâme adında mesnevileri vardır.
Kaynak:
- Anadolu Üniversitesi-XIV.-XV. Yüzyıllar Türk Edebiyatı
Herkesin bir yaşama nedeni var. Benimkiyse, bir "Sevda"...
Kerim Usta tarafından yazılan son yazılar (Hepsi)
- Vizyon Nedir? Sadece Bir Hedeften Fazlası - 14 Nisan 2025
- Mürekkeple Bir Fırça, Bin Anlam: Sumi-e Sanatı - 11 Nisan 2025
- Zekası ve Hafızasıyla Muhyiddin Mağnisavizade - 9 Nisan 2025