Nicolo Paganini Kimdir?

Nicolo Paganini keman edebiyatının besteci-yorumcu özelliği tasıyan virtüözlerin içinde en önemli ismidir. Onun sanatında güçlü virtüözite ve ezgiselliğin birleşmesi bir çok muhteşem eser yaratılmasını sağlamış ve böylece Paganini’nin müziği tüm dünyada tanınmış ve sevilmiştir.

Paganini’nin müziğinde, yaşadığı dönem olan Romantik dönemin etkisi olmustur. O dönemde yasamış bir çok çalgıcının içerisinde kemanda Paganini, Piyanoda Sigismurg Thalberg ve Frans Liszt en önemli üç virtüözdür.Paganini’nin kendi stilini geliştirmesi ve biçimlendirmesi keman sanatında büyük rol oynamıştır. Paganini’nin yapıtları arasında 6 keman konçertosu, çok sayıda varyasyon, sonat ve onun ününün daha da hızlı yayılmasını sağlayan solo keman için yazılmış 24 kaprisi vardır.

Paganini’nin dönemi ustalar çağıdır. Bu dönemde virtüözler kullandıkları çalgıların sınırlarını inanılmaz derecede geliştirmişlerdir.

İtalyan kemancı ve besteci olan Nicolo Paganini 27 Ekim 1782 tarihinde Cenova’da dünyaya geldi. Paganini’nin babası müziksever birisiydi ve onun olağanüstü yeteneğini görünce kemana başlattı. Đlk önce Giacomo Costa’dan dersler aldı ve kısa sürede ilerledi. Fakat Costa’nın öğretimi yetersiz kalınca, babası Paganini’yi ünlü bir kemancı ve şef olan Allessandro Rolla ile çalışmak üzere Parma’ya götürdü. Allessandro Rolla ile çalıştıktan sonra ünlü bir kompozisyon öğretmeni olan Paer ile kompozisyon çalıştı ve burada çesitli besteler yaptı.

1800’de Paganini ailesi ile birlikte Lucci’ya yerleşerek, burada yeni kurulmuş bir orkestrada şef olarak çalışmaya başladı.Daha sonraki iki yıl içinde bu göreve yönetici olarak atandı, ancak 1809’da solistlik kariyeri için bu görevinden ayrıldı. Paganini bundan sonra İtalyan yarımadasında vereceği konserlere yoğunlasmış, 1813’te Milan’da verdiği konser kariyeri için dönüm noktası olmus ve bu zafer onun döneminin en ünlü keman virtüözü olmasını sağlamıştır.

1817’de Paganini Opus 6 numaralı ilk keman konçertosunu yazdı. Bu esere o denli güç teknikler koymuştu ki, kendisinden baska bir kemancının seslendirmesi pek olanaklı
değildi. Paganini 1820’de Roma ve Palermo’da konserler vermiş, 1821’de Rossini’nin Matilde di Shabron adlı eserinin ilk seslendirisini yöneterek büyük bir ustalıkla bu görevin basarıyla üstesinden gelmiştir.

Paganini çok iyi bir virtüöz ve besteci olmakla beraber çok ilginç zaafları olan bir insandı, kumar oynamaya çok düşkündü. Hatta söylenir ki kumar, oynadığı zaman parası bitince kemanı ortaya koyacak kadar bir tutku haline gelmişti.

1822’de Paganini bir dizi ciddi hastalığa yakalanmış ve dış görüntüsünde değişiklikler olmuştu. Bu yüzden iyileşme süreci uzun zaman almış ve iki yıl boyunca konser vermemişti.

1824’te tekrar konser vermeye başladı ve aynı yıl sarkıcı Antonia Bianchi ile beraberliği oldu ve ondan Achille adlı bir oğlu dünyaya geldi.

Paganini ciddi bir takım rahatsızlıklar geçirmişti fakat bu hastalıkları onun yeteneğine zarar vermemişti. Ancak 1826’da hastalığı tekrar nüksetmiş yine o sene konserlere ara vermişti. Bu arada 2. ve 3. keman konçertolarını tamamladı.

30 Ocak 1827 tarihinde 2. keman konçertosunun premierini Noples’te gerçekleştirdi. Ertesi sene Paganini’ye Papa XII. Leo tarafından altın mahmuz şövalyesi unvanı verildi.

Paganini Avrupa’nın çeşitli yerlerinde konserler verdi. Onu dinleyenler büyüleyici ve şeytani bir yeteneğe sahip olduğunu düşünüyorlardı. Hatta bir konserinde bir telinin kopmasına aldırış etmeyerek diğer üç telle çaldığı parçayı bitirmişti.

Paganini Viyana’da bir dizi konserler verdi. Viyana halkı tarafından kendisine St. Salvadore altın madalyası verildi. 1829’da Paganini Prag’taydı ve buradaki hayatından pek memnun değildi, burada da bir dizi konserler verdi.

Buradaki konserlerin başarısı pek parlak değildi, dolayısıyla bu onun maddi durumuna da yansıdı. Paganini Prag’ta iken kendisinin ilk biyografisini yazan Prof.Julius Schotth ile tanışıp onun arkadaşlığını kazanmıştır.

Paganini daha sonra Almanya’ya gitti. Berlin’de çok başarılı bir konser verdi. 24 Mayıs 1828’de Polonya Kralı’nın taç giyme töreninde çalmak için Polonya’ya gitti ancak vereceği konser Polonyalı kemancı Lipinski ile arasında rekabete neden oldu. Paganini Frankfurt’ta bir kemancı ve şef olan Karl Guhr ile arkadaş oldu ve Guhr onun keman çalmasının profesyonelce analizini yapıp yayınladı.

Paganini Paris’te verdiği konserler sırasında ünlü besteci Hector Berlioz ile tanışmış ve ondan Stradivarius yapımı violası için bir solo yazmasını istemiştir. Berlioz’un “Harold İtalya’da” adlı eserindeki viola solosunun temelinde bu öneri bulunmaktadır.

Paganini Đngiltere’de altı konserden olusan bir turneye katıldı. Times gazetesindeki tavsiye edici yayınlar olmasına rağmen beklenen ilgiyi göremedi. Daha sonra Paris’e gittiğinde de yardım konserlerine katılmadığı elestirisiyle karsılastı ve ülkesi olan İtalya’ya geri döndü. Paganini İtalya’da geçirdiği hayatının son yıllarında bir taraftan sağlık problemleri ile uğraşırken diğer taraftan da Parma, Pikenza ve Cenova’da çesitli konserler vermiştir.

1833’de Parma’ya yerleşmiş ve Grand Düses Marie Louiseö Paganini’yi dostça karsılamış, Teatro Ducale’nin yönetim kuruluna atanmasını sağlamış, Paganini burada orkestra ile birlikte çalışmalarına da başlamıştır. Bu yeni görevinde inanılmaz bir sevk ile çalışan, yeni plan ve projeler öneren Paganini’ye komişyon üyeleri engeller çıkarmıştır. 1837’de “Casino Paganini” projesini Paris’te hayata geçirdi.

Bu proje kumar oynama imkanı kadar müzikal eğlence de sunuyordu.1838 yılınca ciddi biçimde hastalandı ve sesini kaybetti. Onun bu projede sahne alması bile “Casino Paganini’yi” kurtaramamış ve iki ay sonra kanun zoruyla kapatmak zorunda kalmıştır.

Paris’ten ayrılmadan önce Berlioz’un bir konserine katılmış, bu besteciden büyük bir para yardımı almış, 1839’da hastalığı ilerlemiş ve bir çok yetisini kaybetmiş, 27 Mayıs 1840 tarihinde Nice’de ölmüştür. Paganini’nin başlıca eserleri aşağıda sıralanmıştır:

Keman ve Orkestra

• Varyasyon ‘La Campagnole’, (1795).
• Sonata Napoleone, (1807).
• Le streghe, Varyasyon tema Sussmayr’s II noce di Benevento, (1813).
• Concerto, e, (1815).
• Sonat ‘Maria Luisa’, E, (1816).
• Concerto no. 1, (1817).
• 21 Đntrodüksiyon ve Varyasyon ‘Non piu mesta’ Rossini’s tema La Cenerentola, (1819).
• I palpiti, Đntrodüksiyon ve Varyasyonlar ‘Di tanti palpiti’ tema Rossini’s Tancredi, (1819).
• Đntrodüksiyon ve Varyasyonlar ‘Dal tuo slellato soglio’ tema Rossini’s Mose, (1819).
• Sonat militaire, varyasyon ‘Non piu andrai’ tema Mozart’s Le nozze di Figaro, (1825).
• Concerto no.2, b, (1826).
• Concerto no.3, E, (1826).
• La tempesta, varyasyonları, (1828).
• Varyasyon ‘God Save the King’, (1829).
• Varyasyon on ‘O mamma, mamma cara’ tema Venedik karnavalı, (1829).
• Sonat Varsova, (1829).
• Concerto no.4, (1830).
• Concerto no.5, a, (1830).

Oda Müziği

• Sonat concertata, (1804).
• 6 Sonatas, (1805).
• Duetto amoroso, (1807).
• 22 Cantabile e Valtz, (1823).
• [60] Varyasyon tema ‘Barucaba’, (1835).
• Grand Sonat, A,.
• 4 sonatin.

Solo Keman

• Fandango spagnolo, (1800).
• 24 Caprices, (1805).
• Duo mervcillc, (1808).
• Đntrodüksiyon ve Varyasyonlar.
• Recitative ve Varyasyonlar tema La molinara, (1820).
• Tema patriotico, ve 6 varyasyon.
• Tema variato, ve 7 varyasyon.

Kaynak:

Wikipedia