Mevlana Hazretlerinin Oğluna Mektubu

Post author:Ergunca
Post published:1 Mart 2018
Post comments:0 Yorum

Mevlana Hazretlerinin Oğluna Mektubu

Mevlâna Celâleddin-i Rûmî hazretlerinin mektuplarının belli bir kısmı günümüze ulaşmıştır. Bu mektupların bir kısmı yöneticilere, bir kısmı âlimlere, bir kısmı da müridlerine ve oğullarına yazılmıştır. Büyük velinin oğullarına yazdığı mektuplarda hem bir babanın merhamet ve şefkatini, yanlışa düşen oğluna karşı yürek burukluğunu hem de bir Allah dostunun rehberliğini görürüz.

“Gözlerin ışığı, oğulların övüncü aziz oğul! Allah onu korusun, katından bir ruhla kuvvetlendirsin. Babandan selam ve duadan sonra şunu bil ki, evinden dışarıda gecelemen, o sana muhtaç ev halkının gönüllerini almaman yüzünden inciniyorum, sıkıntılar içindeyim. Onlar Allah’ın emanetidir sana. Allah için olsun, Allah için; babanın gönlünü razı etmek istersen evini unutma. Evindekilere, bir şeker yurdu olan o güzel huyunla şekerler saç da, onun şükrü bana da ulaşsın.

Gelip geçici kıymetsiz dünyanın arzularına kapılmak, yiğitliği terk Edip dostların gönüllerini yaralamaya değmez. Allah dilerse oğlumun gözünden aldanma perdesi pek çabuk kalkar da anlar. Çünkü at koşturduğun, atını sakatlandığın yerde görünen şey seraptır, su değil. Senin gibi çokları o yana at koşturdular. Vardıkları zaman gördüler ki orada su yok. Binek de susuzluktan, bunalmaktan, oğlumuzdan ve bütün oğullarımızdan uzakta helak oldu gitti, binici de… Anladı ki önceden dizgini çekmek gerekmiş. Fakat bunu bilselerdi bütün ahmaklar dizgin çekerlerdi. Yapma, yapma, yapma, yapma, yapma vesselam!

Hasılı oğlumuzun erkekliğinden, helal süt emmişliğinden, insanlığından umduğumuz, elinin, kutluluğunun hayır duasına konulmuş olan gönüllüleri yaralamamasıdır. Bunu bekleriz ondan.

Bu zayıf kul on kez emir Seyfeddin’e, onun adamlarına gitti. Eşiklerinde elini göğsüne koydu. Oysa ki bu benim adetim değildi, seni esirgemek için katlandım buna. Şimdi, şu anda sana bu iş bir oyuncak görünebilir ama kendi isteğime uyup yapmadım bu işi. Rüyalar görmüştüm, gayb aleminden işaretler gelmişti. Şöylece üstü örtülü söylüyorum ve yalvarıyorum: Allah için olsun, Allah için olsun, Allah için, evinden, topluluğundan ayrılma!”