Lao Tzu’nun (M.Ö 6.yy) Çinli bir filozof ve Taocu düşüncenin en önemli metni olan Tao te ching’in yazarı olduğuna inanılır. Çin Tao ismi’nin babası olarak kabul edilir.
Lao Tzu’nun hayatı üzerine başlıca kaynak tarihçi Ssu-ma Ch’ien’in (M.Ö. 145-86) kendi Tarih Kayıtları’nda yazdığı bir biyografidir. Aslında Lao Tzu gerçek bir isim değildir, bu “yaşlı adam” anlamına gelen bir onur unvanıdır. O dönemde saygı duyulan filozoflara ve öğretmenlere “yaşlı” ya da “ihtiyar” anlamına gelen kelimelerle hitap edilirdi.
Lao Tzu’nun bu takma ismini alan tarihsel bir şahsiyet olması da mümkündür, ancak Lao Tzu terimi, en önemli Taocu klasik olan Tzu te ching (Yolun ve Erdemin Klasiği) için de kullanılır.
Tao’nun en önemli niteliği “zayıflık” veya “itaatkarlık” olarak bilinir. Tao’nun kendisi temelinde zayıf ve itaatkar olduğu için, kişinin kendisini Tao ile uyumlu hale getirmesi faydalıdır.Bu nedenle Tao te ching, saldırgan eylemin olmaması anlamına gelen eylemsizliği (wu wei ) vurgular. Zenginlik veya prestij kazanmaya çalışmayan kişi, şiddetten de uzak kalmış olur. Hayata karşı bu dingin yaklaşım, daha sonraki dönemlerde çok etkili olmuş ve Tao ile uyumun ve dinginliğin sağlanması için tasarlanmış olan özel nefes egzersizleri ve yeme alışkanlıkları içeren Taocu uygulamanın gelişimine yol açmıştır.
Bir yanıt yazın