Kanuni Sultan Süleyman’ın “Muhibbi” adıyla yazdığı şiirlerden 2 örnek günümüz Türkçesi ile verilmiştir.
Halk içinde mu’teber bir nesne yok devlet gibi / Olmaya devlet cihânda bir nefes sihhat gibi (Halk içinde devlet kadar değerli bir şey yoktur. Devlet olmak, dünyada bir nefes sağlık gibidir.)
Ko bu ays u isreti çünkim fenâdur âkibet / Yâr-i baaki ister isen olmaya tâat gibi (Bu boş hayalleri bırak çünkü sonu kötü olacaktır. Ebedi bir dost istiyorsan itaatkar ol.)
Olsa kumlar sagisinca ömrüne hadd ü aded / Gelmeye bu sise-i çarh içre bir sâat gibi (Kumlar sayılsa bile ömrünün bir sınırı vardır. Bu zaman çarkında bir saat bile durmaz.)
Saltanat didükleri ancak cihân gavgaasidur / Olmaya baht u saâdet âlem-i vahdet gibi (Saltanat dedikleri şey aslında dünya savaşlarıdır. Mutluluk ve talih, yalnızlık alemi gibidir.)
Ger huzûr itmek dilesen ey Muhibbî fârig ol / Var midur vahdet makaami gûse-i uzlet gibi (Eğer huzur istiyorsan ey Muhibbi, her şeyden vazgeç. Yalnızlık köşesi gibi bir birlik makamı var mıdır?)
Pâdişâh-ı ‘aşkam u dil defter u dîvân bana / Derd u mihnet sözlerin yazdum yeter ‘unvân bana (Aşkın padişahıyım, kalbim defter ve divan bana. Keder ve sıkıntı sözlerini yazdım, bana bu başlık yeter.)
İnlerem tanbûr-veş bagrum delindi ney gibi / Bezm-i gamda mesken oldı kûşe-i hicran bana (Tanbur gibi inlerim, bağrım ney gibi delinmiştir. Keder meclisinde, ayrılık köşesi bana yurt oldu.)
Buseye bir cân nedür bin cân virürdüm cân ile / Yarım ağız buse ikrar eylese yârum bana (Öpüşe bir can mı verilir, bin can verirdim canımla. Yarım ağız öpüşme sözü verse sevgilim bana)
Öldürür gerçi ki gamzen ‘âşıka virmez amân / Leblerün Îsî-nefes her lahza virür cân bana (Aslında okları âşığa acımaz, öldürür. Dudakların İsa nefesli, her an can verir bana)
Yanayum pervâne veş şem’-i cemâli nûrına / Şem’-i hüsne çün Muhibbi didi dilber yan bana (Güzeller sultanının nurlu şamına güve gibi yanarım. Güzellik şamı Muhibbi dediği için sevgili bana yandı)
*****************
Celîs-i halvetim varım habîbim mâh-ı tâbânım (Benim halvet arkadaşım, sevgilim, parlayan aysın)
Enîsim mahremim varım güzeller şâhı sultânım (Benim sırdaşım, güzel sultanım, bütün güzellerin şahısın)
Hayâtım hâsılım ömrüm şarâb-ı Kevser’im Adn’im (Benim hayatım, ömrümün özü, Kevser şarabım, cennet bahçemsin)
Bahârım behcetim rûzum, nigârım verd-i handânım (Benim baharım, neşem, her günüm, gönül sarayımın gülüsün)
Neşâtım işretim bezmim çerâğım neyyirim şem’im (Benim neşem, eğlencem, meclisim, gecemin ışığı, mumusun)
Turunc ü nâr ü nârencim benim şem’-i şebistânım (Benim portakalım, narım, alevim, gece meclisinin mumusun)
Nebâtım sükkerim gencim cihân içinde bî-rencim (Benim bitkim, şekerim, gençliğim, dünyada derdim yok benim)
Azîzim Yûsuf’um varım gönül Mısr’ındaki hânım (Benim sevgilimsin, Yusuf’um, gönül Mısırı’nın sultanısın)
Stanbul’um Karaman’ım diyâr-ı milket-i Rûm’um (Benim İstanbul’um, Karaman’ım, Rum diyarlarının sahibiyim)
Bedahşân’ım ve Kıpçak’ım ve bağdâ’ım Horasân’ım (Benim Bedahşan’ım, Kıpçak’ım, Bağdat’ım, Horasan’ım)
Saçı varım kaşı yâyım gözü pür-fitne bîmârım (Benim saçın, kaşın yayım, gözün fitne dolu hastam)
Ölürsem boynuna kanım meded hey nâ-Müslümân’ım (Ben ölürsem boynuna kanım, ey Müslüman olmayan)
Kapında çünki meddâhım seni medh iderim dâim (Ben kapında dilenci gibi seni övmüşüm daima)
Yürek pür-gam gözüm pür-nem Muhibb’îyem ve hoş hâlim (Ben yürek dolusu keder, göz dolusu yaşla Muhibb’iyim, halim güzel)
Kerim Yarınıneli/KerimUsta.com
Bir yanıt yazın