Kadınım Şiiri- Ulvi Emre

Kadınım

Tıpkı gökyüzü gibisin,
Bazen kararıyor, şimşek olup çakıyorsun,
Bazen yağmur gibi, rahmet olup yağıyorsun.
Bazen güneş gibi doğup,
Yuvama ışıklar saçıyorsun.

Kadınım ! Can yoldaşım!
Canımın yarısı, gönlümün sultanısın.
Yüzü güzel, huyu güzel, ruhu güzel olansın.

Evimin güneşi, gönlümün neşesisin.
Sen alnıma yazılmış kaderimsin.
Sen bana yüce Allah’ın bir lütfu, bir emanetisin.

Kadınım ! Ben seni her halinle sevdim,
Evimin neşesi, çocuklarımın annesisin.
Sen yuvamın ışığı, gözümün nurusun.

Seninle bir ömrü birlikte paylaştık,
Değil bir, bin ömrüm olsa,
Yine seninle paylaşmak isterdim.
Bana bir eş, bir arkadaş bir sırdaş oldun.

Seni yüce Allah yuvamdan, yanımdan eksik etmesin.
Bu dünya da olduğu gibi,
Cennette de seni benimle birlikte eylesin.

Sen benim ve çocuklarımın dünyada ki meleğimizsin.
Allah bizler için yaptıklarından razı olsun
Cümlemizi seninle birlikte cennetinde cem eylesin, cemaliyle müşerref eylesin.

KADINIM, KADINIM CANIM BENİM

ULVİ EMRE