İnsan Dünyadan Tam Çıkmayacak

İnsan Dünyadan Tam Çıkmayacak

Ne istediğimi sormuştun değil mi?
Gerçekten istemem mi gerekiyor?
…
Bir kez de O’ ı işaretlesem ne olur sanki? Boş kümeyi işaretleyip eksik bıraksam ne olur ki..
Ne tam ki şu alemde?
İnsan olmak eksik olmaktır. O eksiklikle yalpalamak değil mi sanki; yaşamaya çalışmak.
Dahası, Hiç bir ağaç, panter, bina, akarsu, nükleer santral, parlamento, silah, sevişme, pırasa köftesi, ayvalı kereviz, otomobil, kütüphane, modern mabet olan AVM.. tam değil bu alemde. Belki kediler, belki de çocuklar bu dünyada olup bu dünyadan olmayanlardır. Belki sadece onlar tam’ dır..

Ne düşündüğümü sormuştun değil mi?
Gerçekten düşünmem mi gerekiyor?
…

Bir kez de kendimi komşu ülkeye rehin bıraksam ne olur ki?
Tibet olsun mesela. Sadece nefes almayı öğrenmek için bir zaman keşişlerin tütsüleriyle yanık koksam ne olur sanki? Zaten yanık kokmayan kim var ki? Bazısının yüreği, kimisinin sözleri, kimilerinin de soruları yanık kokar. Yetim çocuklara bile ‘Ana Yanığı’ demezler mi?
…

Ölmenin boyutlarını sormuştun;
Sadece bir şey bil yeter:
“Zamanın koynuna giren hiçbir şey sağ çıkamaz. Onun yatağında her şey kendi ölümüne gebedir.”
O’ı işaretle geç bazen, bir kez istemekten ayrıl mesela. Gözlerini kapat ve kalabalığın ortasında dikil öylesine, sonra başını göğe çevir ve en yanık yerinden derin bir nefes al..
Ne tam ki şu alemde? İnsan olmak eksik olmaktır. O eksiklikle yalpalamak değil mi sanki; yaşamaya çalışmak.
Tam’ olan hiç bir şey yok bu dünyada güzel insan. Eksikliğini sev çünkü hiçbir varlık buradan tam çıkamayacak.

Kaynak;BrainPsychology