ile Bağlacı Yazılışı ve Kullanım Örnekleri

İle bağlacı:

• Kelimenin sonuna geldiğinde birliktelik, beraberlik, araç, neden veya durum anlatan cümleler yapmaya yarayan
• Cümle içinde aynı ögeleri birbirine bağlayan söz.
• Bazı soyut adlara getirildiğinde `… olarak, … bir biçimde` anlamında durum zarfları oluşturan bir söz
• İle bağlacı ayrı olarak yazılabildiği gibi kelimelere eklenerek de yazılabilir.

Örnek 1:

ile, ünsüzle biten kelimelere bitişik olarak yazıldığında i ünlüsü düşer ve büyük ünlü uyumuna uyar.

• Güzellik-le(Güzellik ile)
• Bulut-la (Bulut ile),
• Böcek-le (Böcek ile)
• Çiçek-le (Çiçek ile),
• Kuş-la (Kuş ile),
• Kardeşim- le (Kardeşim ile)
• Çoğunluk-la (Çoğunluk ile)
• Uçak-la (Uçak ile)

Örnek-2:

ile, ünlüyle biten kelimelere bitişik olarak yazıldığında araya y ünsüzü girer ve başındaki i ünlüsü düşer.

• Acısı-y-la (Acısı ile)
• Tatlısı-y-la (Tatlısı ile)
• Adı-y-la (Adı ile)
• Arkadaşı-y-la (Arkadaşı ile)
• Sanı-y-la (Sanı ile)
• Sürü-y-le (sürü ile),
• Eğrisi-y-le (Eğrisi ile)
• Doğrusu-y-la (Doğrusu ile)
• Sırası-y-la (Sıras ile)

Örnek 3:

ile bağlacı ayrı olarak yazılabilir.

• Leyla ile Mecnun,
• Ferhat ile Şirin,
• Ana ile Kız,

İçinde ile geçen deyim veya atasözlerinden örneklerle konumuzu sonlandıralım.

• Acele ile menzil alınmaz.
• Aç ile eceli gelen söyleşir.
• Gönlü ile oynamak.
• Çift ile koyun, gerisi oyun.
• Destursuz bağa gireni sopa ile kovarlar.
• Dilenci bir olsa şekerle beslenir.
• Dökme su ile değirmen dönmez.
• Kendi ayağı ile gelmek.
• Su içene yılan bile dokunmaz.
• Zaman ile yarışmak

Kaynak:

• Türk Dil Kurumu