Hz. Mevlana’dan Güzel ve Özlü Sözler
Her devirde ve coğrafyada insanların kalplerine dokunan öğretiler bırakan büyük düşünürlerden biri, Mevlana Celaleddin Rumi’dir. 13. yüzyılın mistik şairi ve filozofu olarak, Mevlana’nın sözleri sadece bir inanç sistemine değil, aynı zamanda insanlığın ortak deneyimlerine ve evrensel değerlere de dokunur.
Mevlana’nın kısa ve özlü sözleri, adeta bir içsel yolculuğa davet gibidir. Her bir söz, insanın varoluşunu sorgulamaktan, sevgi ve hoşgörüye, kişisel gelişimden evrensel bağlantılara kadar geniş bir yelpazede derin düşünceyi yansıtır. Bu sözler, bir inanç sisteminden ziyade insanın evrensel varlığına dair derin bir anlayış sunar.
Mevlana’nın dilindeki zarafet ve derinlik, sözlerinin zaman içindeki gücünü ve evrenselliğini vurgular. Onun öğretileri, insanın içsel dünyasını keşfetme çağrısı yaparken, sevginin evrenselliği ve birleştirici gücüne vurgu yapar. Mevlana’nın sözleri, kendi iç dünyamıza bir yolculuk yapma ve sevgiyle, hoşgörüyle diğer insanlara yaklaşma arzusunu içerir.
Bu derleme, Mevlana’nın kısa ve etkileyici sözleri aracılığıyla kalp, sevgi, anlayış ve insana dair birçok önemli konuda ilham verici düşünceler sunmaktadır. Her bir sözü, bir felsefi incelik taşır ve okuyanı derinden etkileyerek düşünmeye sevk eder. Mevlana Celaleddin Rumi’nin bu sözleri, sadece bir düşünürün değil, aynı zamanda evrensel bir insanın bilgelik dolu sesinin yankılarıdır.
Mevlana’nın özlü sözleri, insanın hayatında bir rehberlik kaynağı olup, kalplerimizi besleyen ve zenginleştiren derin bir öğreti sunar. İşte Hz. Mevlana’nın öğretilerinden bazıları:
- Bir insanın karakterini anlamak istiyorsan, onunla tartış. Nasıl biri olduğunu anlarsın. (Fihi Ma Fih)
- Dost, dostunun nasihatini dinler, öğüdünü tutar. Dost, dostunun nasihatini reddetmez, öğüdünü boşa çıkarmaz. (Mektubat)
- Bir insanın iç dünyasını keşfetmek için, onun suskunluğuna dikkat et. (Fihi Ma Fih)
- Bir damla sevgi, okyanusları doldurabilir. (Divan-ı Kebir)
- Aşk dedi Mevlana, cevap verdi Şems; Bazen ‘CAN’ olur, bazen ‘GAM’ olur, bazen kocaman bir ‘HİÇ’. (Divan-ı Kebir)
- Güzel bir ahlak, en güzel süstür. (Fihi Ma Fih)
- Kendini anlamak, hayatın anlamını keşfetmektir. (Fihi Ma Fih)
- Kalbin temizse, dünya da seninle temizlenir. (Mesnevi)
- Gönlünü ferah tut, çünkü dar gönüller, büyük düşünemez. (Mesnevi)
- Güzel düşünceler, güzel bir hayatın temelidir. (Mesnevi)
- Gülün dostu dikendir. Her diken gül vermez. (Mesnevi)
- İnsanlar arasındaki en güçlü bağ, anlayıştır. (Fihi Ma Fih)
- Bırakacağın eli hiç tutma, tutacağın eli ise hiç bırakma. (Mesnevi)
- Eğer bir kapı kapanıyorsa, başka bir kapı açılıyordur. Ama genellikle insanlar kapanan kapıya odaklanırlar, ki bu da onların diğerini görmelerine engel olur. (Mesnevi)
- Aşk, insanın sevgiliyle her şeyi bilmesidir. Aşk, insanın sevgiliyle her şeyi unutmasıdır. Aşk, insanın sevgiliyle her şeyi yaşamasıdır. (Rubailer)
- Aşk kime benzer dedi, aşk bir Neyzen’e benzer dedim. Aşk bir Neyzen’e benzerse, biz neyiz? dedi. Evet dedim çok doğru! Aşk bir Neyzen’e benzerse, biz Ney’iz! (Divan-ı Kebir)
- Kendini küçük görmeyi bırak. Sen yürüyen evrensin. (Mesnevi)
- Kendi kusurlarını görmeyen, başkalarının kusurlarını eleştiremez. (Fihi Ma Fih)
- Aşk, insanın ruhunu yücelten bir duygudur. Aşk, insanın aklını berraklaştıran bir düşüncedir. Aşk, insanın hayatını güzelleştiren bir eylemdir. (Rubailer)
- Kendine güven, çünkü sen kendi sınırlarını belirleyen bir varlıksın. (Fihi Ma Fih)
- Dost, dostunun sırrını saklar, ayıbını örter. Dost, dostunun sırrını açmaz, ayıbını yüzüne vurmaz. (Mektubat)
- Gel, ne olursan ol, yine gel! İster kâfir, ister Mecusi ol, yine gel! Bizim dergahımız, bu dergahlar değildir. Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da, yine gel! (Mesnevi)
- Aşk, insanın sevgiliyi övmesidir. Aşk, insanın sevgiliyi anmasıdır. Aşk, insanın sevgiliyi zikretmesidir. (Rubailer)
- İnsanları değerli yapan, sözlerinden ziyade kalpleridir. (Fihi Ma Fih)
- Dilin insanın süvarisi olmalı, kılıç gibi keskin olmalı, ama gönül bahçesinde dolaşmalı. (Mesnevi)
- Küçük şeylere takılmak, büyük mutlulukları kaçırmanın en kısa yolu. (Mesnevi)
- Oltandaki et lokması, balık avlamak içindir. Öyle lokma ne bağıştır ne cömertlik. (Mesnevi)
- Aşk, insanın sevgiliye yakın olmasıdır. Aşk, insanın sevgiliye benzemesidir. Aşk, insanın sevgiliye erimesidir. (Rubailer)
- Bir insanın değeri, sahip olduğu mal ve mülkten değil, içsel zenginliğinden gelir. (Mektubat)
- Aşk-ı zikretmek için, söz dudağa gelmeden önce, cemre gibi yüreğe düşmelidir. (Mesnevi)
- Her insan bir kitaptır; kapağından değil, içeriğinden anlaşılır. (Mesnevi)
- Dost, dostunun canıdır, malıdır, ailesidir. Dost, dostunun canına, malına, ailesine zarar vermez. (Mektubat)
- Gerçek bilgelik, kendi hatalarımızdan ve deneyimlerimizden öğrendiklerimizle elde edilir. (Mektubat)
- Gönül gözüyle bakamayanlar, gerçek güzelliği göremezler. (Mesnevi
- Sadece bilgi sahibi olmakla değil, bilgini paylaşmakla da büyürsün. (Mesnevi)
- Gönlünü gönlüme getir, neyleyeyim ki ben sana n’eyledim. (Mesnevi)
- Gönül, sevgiye kapıldığında, aklın peşinden gitmez. Çünkü aşk, akıl üzerine kurulu bir saray değildir. (Mesnevi)
- Aradığın seni arayandır. (Mesnevi)
- Kendi içini günahlardan temizle de, gizli ay, perdelerden sıyrılsın, sana görünsün. (Mesnevi)
- Sahte sevgilere gül olmaktansa, gerçek sevgilere diken ol. (Mesnevi)
- İnsanlar arasındaki en değerli bağ, anlamaktır. Anlamak, sevginin temelidir. (Fihi Ma Fih)
- Bir insanın kalbine giden yol, onun gözlerinden geçer. (Fihi Ma Fih)
- Güzel düşün, güzel yaşa, çünkü düşüncelerin gerçeklik yaratır. (Divan-ı Kebir)
- İyi bir dost, sana suskunluğunda bile anlayışla bakandır. (Fihi Ma Fih)
- Kalbinde sevgi varsa, dilinde kin olmaz. (Mesnevi)
- Dost, dostunun iyiliğini ister, kötülüğünden sakınır. Dost, dostunun iyiliğine sevinir, kötülüğüne üzülür. (Mektubat)
- Aşkın hikayesini, durmaksızın feryat eden bülbüle değil; sessiz sedasız can veren pervanelere sor. (Mesnevi)
- Bir şeyi gerçekten sevmek, ona sahip olabilmektir. (Mesnevi)
- Güzelliği görmek için kalbin gözleri olmalıdır. (Mesnevi)
- Aşk, insanın nefsinin terbiye edilmesidir. Aşk, insanın kalbinin temizlenmesidir. Aşk, insanın ruhunun arınmasıdır. (Rubailer)
- Aşk, insanın kendini tanımasıdır. Aşk, insanın kendini aşmasıdır. Aşk, insanın kendini feda etmesidir. (Rubailer)
- Sükut (sessizlik), kalbin en güzel şarkısını söyler. (Fihi Ma Fih)
- Gelene git deme, gideni de kovalama. O zaman ne gelen olur, ne de giden. (Mesnevi)
- Sevginin dilini konuşmak için sözler değil, kalp gerekir. (Fihi Ma Fih)
- Güzel bir söz, kalpte uzun süre echo bırakır. (Mektubat)
Kaynaklar:
- Sözlerin sonlarında Hz. Mevlana’nın hangi eserinden alındığı belirtildi.
- Resim: Kerim Yarınıneli tarafından oluşturuldu.
Bunu Paylaş:
- Facebook'ta paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)
- X'te paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)
- Pinterest'te paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)
- Linkedln üzerinden paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)
- Tumblr'da paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)
- WhatsApp'ta paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)
- Telegram'da paylaşmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)
- Yazdırmak için tıklayın (Yeni pencerede açılır)
Bir yanıt yazın