Ey Benim Yürek Yangınım

Ey benim yürek yangınım…!
Hayata tutunuşum, dört elif miktarı nefes alışım.
Ravza kokulu İnce sızım,
Dört tarafa baktığımda aşkı görüşüm,
En güzel duâm, güneşim, ayım,
Mutluluğa İlk adım atışım.
Hayatıma gelinlikle girip kefenle çıkışım,
Göz yaşı İle islanmış seccadem.
Sebebim, caanım, arzuhalim,
Sevdiğim, gönül gülüm,
Ey benim yürek yangınım…!
Bedbaht olan zamana yenilmiş,
Aşk kokan gizli mabedim,
Bir gün olur belki yüz yüze bakarız,
Ne olur kalbimi kırarak gitme.
Bırak sızlasın yüreğim, hatta İnlesin,
Biliyorsun kalmaz bu acılar,
Kalmaz zaman geçer,
Belki döner gelirsin dizlerime,
O zaman bir buse hakkındır.
Ey benim yürek yangınım…!
Bu tende bu can sana sana İkramdır,
Bu sükût eden yüreğim ayandır.
Gül kokulu ellerinle bu cana duâ edermisin?
Ey gül..!
Sen değilmisin büllbülü aşık eden,
Sen değilmisin durakta İsmi yazılı olan,
Arıların balında,
Güvercinlerin kanadında, yazılı olan….
Ey benim yürek yangınım….!
Biz seni aşk diye sevdik,
Biz seni yâr diye sevdik,
Ezelden ebede aşk kokan kalemimle yazdım,
Mürekkebinde bile kalemimin,
Sevda ağıdı vardı, aşk vardı,
Teslimiyet vardı, muhabbet vardı,
O mazinin derinliklerine bakan gözlerinde.
Ey benim yürek yangınım….!
Yüreğimin mabedi,
O kubbetül hadraya benzeyen gözlerinle,
Birkere daha bakarmısın,
Ölüm sessizliğinde olan bu mecnuna.
Yüreğimin derinliklerine üflermisin İnşirahla
Harmanlanmış nefesini.
Kubbetü sahra gibi heybetinle,
Dikilirmisin karşıma yâr….
Belki seninle birgün sen ve ben oluruz
Ey yâr….!
Bilemezsin ben sende kayboldum.

Ergün Küçüktopcu
Kerimusta.com