Ey benim hicretim….!
Yüreğime vahyin düştüğünde,
Sana gidişimi hicret bildim.
Ey hicretime mekke gibi yandığım yâr.
Yüreğim şimdi seni hira’da beklemektedir.
Bu akşamda sana hicret etti yüreğim.
Ey benim sebeb-i hüznüm,
Sana hicret eden yüreğimi İnfaz ediyor sükût’un.
Derdin varsa İçine kapanma,
Secdeye kapan ey sevgili.
Bahçendeyken gönlünün narına düşsem,
Yandığım nedir acaba..?
Beni sendiye söylermi dudakların…?
Ey yâr sana gitmeyi hicret bildim
Herzaman, o yüreğinden gelen sesleri,
Duydum aşk bildim,
Gel deyişini,
Belki bir serzenişti,
Belki de ruhunun tınısındaki hezeyan.
Ey yâr,
Aşka hicret ettim,
Baki bir kalbe doğru.
Sefer der vatan dedim,
Vatan bildim yüreğini. Cemâlinden
Başka suret görmedim seraplarda.
Hira’ya denk geldim yolda,
Kudretiyle karşımdaydı,
Hasbial ettim sükût’umla.
Şeb-i aruz niyetiyle döndüm etrafında,
Ey İsmini hira diye söylediğim yâr….!
Nasibim, helalim,
Cancazım diyerek çektim tesbihimi.
Maveraya hicret ettim,
Yüküm sevdaydı ,
Nefesim İnşirah…
Kana kana İçtim abu hayatı
Avuçlarından dualar eşliğinde.
İsmin düşüyordu sadrıma hep,
Ah İsmi yâr sana hicret etmeseydim t
Tarumar olurdum bu aşk denizinde.
Bin yıllık süren bu hicretimde
Yorgunluğumun tozunda
Teyemmüme razıydım.
Biliyordum aşık maşuğuna kavuşurdu,
Ölümdü öptüğüm secdelerde,
Kanıt değilmiydi üzerime yapışan çöl kumları,
İnanmazsan sorsana sina’ya….
Huzura sor,
Kan damlayan göz yaşlarıma sor,
Sükût etmiş yüreğime sor,
Suskun dilime sor ey benim gönül kıblem…!
Diz çöktüm önüne sana varınca,
Tövbeyle boyandı yüreğim,
Gece siyaha boyandı biran,
Kokun etrafa yayıldı,
Gözlerin işıl işıl bakıyordu ruhumun derinliklerine,
Canım yandı o an….
Kalemim kırıldı….
Kağıt harlandı….
Kalbim nâra boyandı….
Ey benim yürek yangınım sana kavuştum ya,
Artık hiçbir şeyin önemi kalmadı.
Kefenim bile sen kokacak artık,
Bu yürek senin İsminle atacak,
Ölümün adı belki vuslat olacak.
Gömsünler artık seninle bizi aşk turabına,
Ayrılık olmasın artık,
Sokulduğum gurbet yüreğin olsun,
Bedenim ayazda kalmaya razıdır.
Ergün küçüktopcu
Bir yanıt yazın