Emir Ali Oğlu Pir Mahmud
14.yy ikinci yarısında yaşayan şair Emîr Alî oğlu Pîr Mahmûd (Pîr Mahmûd bin Pîr Alî)’un bilinen tek eseri Bahtiyâr-nâme isimli mesnevîsidir. Doğum ve Ölüm yılları hakkında bilgi bulunamamıştır. Kaynakların verdiği bilgilere göre 2975 beyitten oluşan eser, aruzun “mefâ’îlün mefâ’îlün fe’ûlün” kalıbıyla yazılmıştır. Konusu bakımından hem dinî-tasavvufî hem de aşk konulu mesnevîlerden farklı olan metin, ibret verici ilginç dokuz hikâyeden oluşmaktadır. Ahlakî nasihatlere de yer verilen manzume boyunca araya farklı kalıplarla söylenmiş gazeller yerleştirilmiştir. Eser, Kelile ve Dimne ile Binbir Gece Hikâyeleri’ndeki zincirleme tekniğe göre düzenlenmiştir. Dil ve teknik bakımdan mükemmel olan, renkli ve canlı bir ifadeyle kaleme alınan mesnevîde zaman zaman İran şiirinin tesiri görülmekteyse de anlatı taklit niteliği taşımamaktadır. Şairin üslubu kuvvetlidir. eserin tek nüshası Ferâh-nâme ile aynı yazma içerisinde “Afyon İl Halk Kitaplığı Gedik Paşa Bölümü no: 18349/2, vr. 241b-337b”de kayıtlıdır (Kocatürk 1970: 132-134; Çelebioğlu 1999: 96-98; Kartal 2013: 275). Bahtiyâr-nâme üzerinde bir yüksek lisans tezi yapılmıştır (Sevinçli 1992).
Kaynakça
- Çelebioğlu, Amil (1999). Türk Edebiyatı’nda Mesnevi (XV. yy.’a kadar). İstanbul: Kitabevi Yay.
- Kocatürk, Vasfi Mahir (1970). Büyük Türk Edebiyatı Tarihi. Ankara: Edebiyat Yayınevi.
- Kartal, Ahmet (2013). Doğu’nun Uzun Hikâyesi. İstanbul: Doğu Kütüphanesi Yay.
- Sevinçli, Veysi (1992). Pîr Mahmûd, Bahtiyâr-nâme. Yüksek Lisans Tezi. Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi.
Not:
Bu bilgiler “turkedebiyatiisimlersozlugu. com – ALİ YÖRÜR” kaynağından alıntı yapılmıştır.T eşekkürler.
Bir yanıt yazın