Mevlana’ ya Göre Dost
Mevlana’nın öğretileri, dostluğun kutsallığını ve derinliğini anlamak adına bize eşsiz bir pencere açar. Onun felsefesinde, dostluk sadece insani ilişkilerin ötesinde bir ilahi aşkın yansımasıdır. Bu ilişki, sadece dışsal değil, insanın iç dünyasında hakikatin en saf ve derin halini temsil eder.
Mevlana’nın öğretileri, dostluğun sevgi dolu bir ilişkinin yanı sıra derin anlayış, kabul ve sabır gerektirdiğini vurgular. Bu ilişki, karşılıklı olarak birbirini tamamlama ve ruhsal zenginlikleri paylaşma esasına dayanır.
Dostluk, gösterişli sözler veya davranışlar değil, kalbin içtenliği üzerine kurulmalıdır. Dost, olduğu gibi görünen veya göründüğü gibi olan biridir. Bu ilişki, ruhlar arasında derin bir bağ, kalplerin birliği olarak kabul edilir. Bu prensipler, dostluğun derin ve anlamlı bağlarını vurgular, insan ilişkilerine derin bir bakış açısı sunar.
Mevlana’nın dostluk üzerine söylediği sözlerin birçoğu internette yaygın olarak paylaşılmaktadır. Ancak bunların hepsinin gerçekten Mevlana’ya ait olduğunu söylemek zor. Bu yüzden, verdiğim sözlerin doğruluğunu kesin olarak belirlemek için hangi eserinde olduklarını da belirteceğim.
Kerimusta.com/Kerim Yarınıneli
İşte Mevlana’nın dost üzerine söylediği sözler:
- İyi dostu olanın aynaya gereksinimi yoktur. (Mesnevi )
- Ayıpsız dost arayan, dostsuz kalır. (Mesnevi )
- Dost ise düşünme ver ömrünü gitsin. Dost değilse hiç bekletme yol ver gitsin. (Divan-ı Kebir)
- Sende en iyi ne varsa dostuna onu ver. (Mesnevi )
- Dostun yanına hediyesiz gitmek, buğdaysız değirmene gitmek gibidir. (Fihi Ma Fih)
- Aklın varsa bir başka akılla dost ol da, işlerini danışarak yap. (Mektubat)
- İnsan gözden ibarettir aslında, geri kalan cesettir. Göz ise ancak gerçek dostu görendir. (Mesnevi )
Bir yanıt yazın