Maya Güneş Takvimi
Güneş takvimi Mayaların üçüncü takvimidir. 365 günden hesaplanan güneş yılı açıklanmıştır. Ancak dört yılda bir oluşan artık yıl düşünülmemiş. Mayalar dört yılda bir oluşan 366 günlük yılın varlığını bildikleri halde “Uzun sayı” ve “Ay’ın takvimi”ni önemsediklerinden artık yılın varlığını değerlendirmeye almamışlardır.
Güneş takvimi 20’şer günlük 18 ay ve 5 ek gününü kapsar. Bu da 365 gün olarak bilinir. 18 ayın her biri adlandırılmış ve bunlar numaralandırılmıştır.
Rakamsal olarak birinci ay “0” olarak incelendi. Ayların isimleri ise, “Pop, Uo, Zip, Zotz, Tzec, Xul, Yaxkin, Mol, Chen, Yax, Zac, Chen, Mac, Kankin, Muan, Pax, Kayab, Cumku, Uayeb” şeklinde liste halinde belirtilmişti.
Her ayın bitiminden sonraki 19 tarihi bir önceki gün Tanrısı’ndan sonra gelecek gün Tanrısı’nın adı işlenirdi. Takvimlerde belirtilen gün, ay ve yıl adları aynı zamanda tapındıkları Tanrı adlarıdır. Takvimdeki gün, ay ve yıl adları bu tanrıların adlarıyla süslenmiştir.
Araştırmacılar güneşin yüzeyinde 11.5 dünya yılı kadar süren bir döngüde güneşin yüzeyi ince siyah noktalarla lekelendiğini ileri sürerler.
Lekeler ise güneşin yüzey derinliğinde oluşan “elektromanyetik aktivitenin semtomatiği” şeklinde belirtilir.
Adrıan G. Güneş Gılbert ve Maurıcem Cotterel, orijinal adı “The Mayan Prophecıes” olan ve (dilimize “Maya Kehanetleri”) adıyla yayımlanan kitabında Güneş lekesi döngüsüyle ilgili “…Lekelerin analizi bize güneşin manyetik alanı ve bunun uzaydaki etkilerinin her 3.750 yılda bir tersine döndüğünü ve dolayısıyla da her 18.139 yılda beş manyetik dönüşüm olduğunu ve her dönüşümün başlangıcından sonuna kadar 374 yılı tamamladığını göstermektedir.
1943’de R.Woolf güneş yüzeyinde güneş lekelerinin ortaya çıkışı ve yok oluşuyla ilgili döngüsel oluşumun varlığını iddia eden ilk batılı gözlemci olmuştur.
O, 11.1 yıllık bir periyodik zaman dilimini kurmuştu. Güneş lekelerinin oluşumu Güneş’in dış tabakasının farklı oranlardaki dönüş hızından kaynaklanmaktadır. Bu özellikle Güneş lekeleri döngüsünden sorumlu olan kutup ve ekvatoral manyetik alanlardaki rotasyon oranları arasındaki değişimdir.
Kutup alanı genişlikte çeşitlilik gösteren şişkin bir alan yaratmak için kapanır. Manyetik güç akımları güneşin yüzeyi altında çalkantılı gazlarla birbirine karışır ve bir çift güneş lekesi oluşturmak suretiyle fotosferde patlama yaratır.
Güneş yüzeyinde vizyon olarak görünen lekelerin sayıları yıllık olarak değişir. Güneş lekeleri döngüsü zirveye yaklaşık 11,1 yılda ulaşır. Ancak zaman zaman bu döngülerde değişiklikler de gözlemlenmiştir..[…]..” şeklinde uzun açıklamalara yer verir.
Bugün Mayaların birdenbire ortadan kaybolması “güneş lekeleri döngüsü”ne bağlanmaktadır.
Kaynak:
Maya Kıyametin habercileri-Ali Narçın
Bir yanıt yazın