Tarlalar
Her il çevresinde tarlalar vardı,
Sabahlar, mevsime göre kokardı,
Gece yıldızlardan nurlar akardı,
Mahrum olduk bütün bunlardan.
İşlenirdi toprak mevsime göre,
Sürdürülüyordu tarımda töre,
Gökdelenleri seri öre, öre,
Mahrum olduk böceğinden, kuşundan.
Gökten başka her yer beton yığını,
Kestiler topraktan ayak bağını,
Unuttuk ağacı , dalı, yaprağını,
Mahrum olduk tabiatta huşudan.
Toprağı sürerdi beygirle, pulluk,
Yılan, körfare, leyleklere bolluk,
Bir baş soğan, zeytin tarlaya yolluk,
Terler akardı ter kokan poşudan.
Tarla, tarım günden güne azaldı,
Vücutta tembellik, yağlar çoğaldı,
Çoğu zayıflama aleti aldı,
Ter dökmeye başladık bantlı koşudan.
Sokak hayvanları özel beslenir,
Atıklar açıkta, çevre pislenir,
Mikrobu kapar da çocuk kislenir,
En büyük zarar en yakın komşudan.
Orhan Afacan
İzmir. 18.2.2019..3.5.2020
- Mürekkeple Bir Fırça, Bin Anlam: Sumi-e Sanatı - 11 Nisan 2025
- Zekası ve Hafızasıyla Muhyiddin Mağnisavizade - 9 Nisan 2025
- Kur’an-ı Kerim’de Kavramsal Temalara Göre Sureler - 7 Nisan 2025