Semiyotik, Fransızca sémiotique kelimesinden dilimize girmiş olup “Gösterge bilimi” veya gösterge bilimi ile ilgili olan anlamında kullanılmaktadır.
Semiyotik eski Yunancada işaret anlamına gelen Modern Yunanca: semeîon kelimesinden gelir. Semiyotik bugünkü anlamda ilk defa John Locke tarafından “Essays Concerning Human Understanding“, (1690) başlıklı İngilizce eserde kullanılmıştır.
İnsanoğlu, asırlardan belir iletişimlerinde sembolleri kullanmayı tercih etmişlerdir. Özellikle antik çağlarda insanlar gerçeğin farklı biçimlerde yansıtılabileceğini fark etmişler ve bu yönde uygulamalarını sürdürmüşlerdir.
Kısaca semiyoloji, sembol ve benzeri olgulara dayalı olarak yürütülen ifade ediş tarzıdır. Semiyolojide bu olgular genellikle başka olguların yerine kullanılarak refere eder. Simge, işaret, hareket, sözcük ya da sözcük grubu, davranış ve sembol seklinde olabilen olguların sistematik olarak incelenmesine dayanan semiyoloji, aynı zamanda bir bilim dalıdır.
Semiyotik bir taraftan insanların, diğer taraftan da tüm canlı varlıkların iletişim amaçlı kullandıkları her türlü gösterge dizgesinin yapısını inceler. Dil, metin, sembol, film, müzik notaları, trafik işaretleri, sağır dilsiz alfabesi, davranış biçimleri, renkler, moda gibi gösterge olarak kabul edilen her türlü olgu semiyotiğin araştırma alanına girmektedir.
Kaynaklar:
- Türk Dil Kurumu Sözlüğü
- İnternet Üzerinde Semiyotik Pazarlama Üzerine Bir Arastırma-OCAK 2011. Prof.Dr. Selçuk Burak Haşıloğlu
- Tr.wikipedia.org-wiki-G%C3%B6stergebilim
Bir yanıt yazın