ARAKAN YANIYOR UYUMA ÜMMET…!
Ey Osmanlı sen gittiğinden beridir Dünya’da kan durmadı.
Akan kanın tamamı Müslümanlara ait.
Seni yıkanlara Allah Rahmet etmesin.
Onun Yolundan gidenleri iki cihanda zelil eylesin!!!!!!
Zalim sofrasını kurmuş mazlumun etini yiyor, kanını içiyor.
İmanına, namusuna kahpece saldırıyor.
Dur demeyle değil durdurmakla yükümlüdür her Müslüman.
Senin kanında dökülmeyecek sanma,
Senin başına da bombalar düşmeyecek sanma…!
Kadınların, kızların için endişelen.
Kardeşlerimin kaderi buymuş diye sırtını dönenden daha zalim varmıdır?
İnsanlardan korkan sen,…
Ey Allah’tan korkmaz senin de ocağın yanar, sana da gelmez sanma…!
Dayanılmaz acılar var yeryüzünde Müslüman Müslümanla kırdırılıyor.
Utanç kalmamış kimsenin yüzü kızarmıyor.
Korkaklar ordusuyla cenke çıkılmaz.
Sahabenin muzaffer gönlü vardı ateşi önüne çekip sadece kendini sıcak tutmuyordu.
Aş pişirdiğinde bölüşüyordu.
Onun yoksa benimde yok olsun diyordu.
O üşüyorsa bende üşümeliyim diyordu.
Adalet zırvası yapmayın.
Çocuğunuz ölse feryadı basacaksınız.
İki kelam etmeyle adam sayılmazsınız.
Az yiğit olun…
Madem ecelden korkmaz hakka,
Hak yoluna hizmet edersiniz o halde gerekeni yapın.
Siz bilin ki kardeşlerinizin acısıyla imtihan ediliyorsunuz.
Kaderinizi de onlara davranışınız belirleyecek.
Zulme karşı birlik olun kalkın…
Çok çok kaybedeceğiniz canınız var oda size emanet, az yürekli olun.
Yiğitlikten bahsederken aslan kesiliyorsunuz düşmanın kapısında fukara sokak kedisi.
Her bireyin boynuna takılmış vebaldir bu…
İyi niyet düşmana gösterilmez.
Necasetli abdest alınmadığı gibi.
Şimdi her yere bu necasetler bulaşmış.
Nasıl gönlünüze abdest aldıracaksınız?
Kendiniz için, kardeşleriniz için fedakar olun.
Bizde yiğitlik sözle değil eylemledir.
Allah inananların yardımcısıdır.
Yaralar derin inanca atılan bu oklar parçalayıp geçiyor yürekleri.
Devlet adaletle, adaleti tecelli ile mesuldür.
Takati kalmadı bu milletin.
Mazlumlara açılan bu savaş hakka açılmış savaştır.
Ölüm Allah’ın emri lakin cihat ederken ölmüyor ki bu masumlar.
Ateş düştüğü yeri yakar.
Ateşin nereye, ne zaman düşeceği belli değil.
Yakarışlar, feryadlar yükseliyor arşa,
Arşı titretiyor mazlumların ahı.
Tükeniyor sabırlar lakin güçlü olmak lazım.
Saman alevi gibi gelip geçmiyor
Kalıcı yaralar bırakıyor ümmete.
Resulullah’ın ordusu yok ki…
İnançlar sorgulanmıyor.
İman şahıslara gösterilir olmuş.
Teslimiyet kaybolmuş.
Düşen ateşin hesabını sormak yargıya düşer.
Makam, mevkiyi unutun.
Biraz cesaretli olun, merhametli olun.
Bu kadar ahın üstüne düzen inşa edilmez.
Söz söylenir de nasıl söylenir.
Kim nasıl anlarsa anlasın.
Adaleti Ömer lazım, hakiki Aliler, Hamzalar lazım.
Taşın altında Bilaller lazım.
Gölgeleri şeytanları korkutan sahabe gibi yürekler lazım.
Korkaklık tehlikeyi artırır.
Korkusuz cesur cengaverler lazım.
Söz’ de silahtır, kalemle yazılıp kelama düşünce.
Biz silahımızı adaletsiz olan her merciye doğrulttuk.
Ömer’in adaletini istiyoruz.
Lakin adalet yoksa bu divanda,
İlahi divandan adalet istiyoruz.
Haklının mazlumun yanındadır Allah.
Ergün Küçüktopcu
Kerimusta.com
Bir yanıt yazın