Peygamberimize Güzel Bir Kaside
Vuslât yok bahârımda, aşkım sebepsiz menim.
Seni candan severim, rûhum edepsiz menim..
Yâr, efkâr-ı çehreme neden dönüp de bakmaz?
Bu sebeple di-dârım bugün hep sessiz menim.
Gedâdır vur bin başım, gül uğruna ey felek!
Bülbül oldum gülistânde; aşkım ümitsiz menim.
Bi-baht-i abd’in senin yollarda izin öper..
Kul bahtından ne ister, bûsem lekesiz menim..
Bir pâye ver çehreme ne olur çiğneyip de,
Dünyada ve ahrette yüreğim dertsiz menim..
Ağlar durur dertli gönül, merhemim yok em’im yok;
Ondandır bu dünyada derdim EM’sâlsiz menim..
Sana men derdimi ölürüm de anlatamam;
Gönlüm âh u figân etse rûhum lisânsız menim..
Senden gelen eziyyet, başım üzre yeri var;
Senle gönlüm gülizâr, sensiz neş’esiz menim..
Nasîbim yok gülmekten eteğinde olmasam;
Şu kalbim paramparça, tenim ateşsiz menim..
Bir defacık düşüme teşrifindir hazînem..
Şeref ver gel de bir dem; hüznüm pek hadsiz menim..
Bir adım yol atamam.. Gül ravzâna varamam..
Dost yaralarım saramam; rûhum ilaçsız menim..
Gül-didârın görmesem, ayrılsam mâh cemâlinden..
Men bilemem ne olur, hâlim şeydâsız menim…
Yine hicrân dolu bu sensiz yaz akşamında,
Ümitlerim kırık-dökük; kalbim izânsız menim..
Tut elimden ne olur, yürümek haddim değil!
Sadece cismim değil, rûhum takatsiz menim..
Yaşasaydım çağında, olsaydım yâr pervanen..
Bin ölsem de kat’iyyen canım pervâsız menim..
Bin bir kez başım urup sen yolunda ölsem..
Sevincim kanat kanat; neş’em ölçüsüz menim…
Erirem günden güne, geçerem dertten derde..
Şu yalancı gönlümde yerin tarifsiz menim..
Dizlerine kapılıp da ağlamaktır emelim..
Ey gözleri sürmelim; arzum izinsiz menim…
Bir hazândan farkı yok sensiz geçen ömrümün..
Senle her günüm gülizâr, mevsimim kışsız menim..
Ne olursun bir dem gül şu günahkâr kölene!
Rûhumdaki dertlerim zaten insafsız menim..
Ey güzeller güzel, ey O Zât’ın Habîbi..
Şu gönlümün sahibi, ten-i kusursuz benim.
Mehmet Akif Ardıç (Akhenaton)
Bir yanıt yazın