İşte Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin **Mesnevi** adlı eserinin ilk on sekiz beyti:
1. Dinle, neyden ki hikâyet etmede, Ayrılıklardan şikâyet etmede.(Dinle, bu ney nasıl hikâye ediyor, ayrılıklardan nasıl şikâyet ediyor.)
2. Dediği vakit “Kamışlıktan kestiler, Erkân-ı cihandan beni kopardılar.” (Diyor ki: “Beni kamışlıktan kestiler, ve ayrılığın acısıyla insanlar ve dünyadan kopardılar.”)
3. O zamandan inlemem var, ayrılıktan Gam doldu ciğerim ayrılıktan. (O zamandan beri inleyip duruyorum, ayrılıklardan dolayı içim hep acıyla doldu.)
4. Ney ister ki, onu kalbden çalsın, Hasret ü gamı kalbden tılsın. (Ney, her zaman bir gönül arar ki, ona bu ayrılık acısını anlatabilsin.)
5. Kim ki gamdan azade olduysa, Ney’in sözüne uymadıysa, (Kim ki gamdan uzaksa, ney’in sesini duymaz, anlamaz.)
6. Kim ki gamla mahmur olduysa, Ayrılıktan tatlı söz aldıysa. (Kim ki gam ve kederle doluysa, ayrılıktan dolayı tatlı sözler alır.)
7. Cümle âlemin kulağı olup Ney’in dilsiz dostluğu ile dolup, (Herkesin kulağı ney’in sesinde, her an ney’in dostluğuyla dolu.)
8. İster ki dostla dost olsun, Herkes gamdan sâkıt olsun. (Ney, ister ki dostluklar kurulsun, herkes gamdan kurtulsun.)
9. Vaslıma şefaat eden o ney’i, Terk edenden kaçın, sakın! (Ney’in dostluğu vasıtasızdır; bu dostluğu terk edenler, ondan uzak dursun.)
10. O kadar sabır edip durun, Geçelim sabırdan, akıp gidelim. (Sabırla bekle, sabrı bırakıp akıp gidelim.)
11. Sabrı kesen neyin hali, Can bağından yaprağım düştü. (Sabrı kesen ney’in hali, can bağından bir yaprak kopmuş gibidir.)
12. Sen her iki şeyi aynı renge, Birini öbüründen ayırt et. (Sen her iki şeyi aynı renkte, birbirinden ayıran bir gözle bak.)
13. Her şeyin karşısına sabrı bırak, Kahrı neş’e, neş’eyi kahr eyle. (Her şeyi sabırla karşıla, kahrı neşeyle, neşeyi kahrla karşıla.)
14. İçin yanmadan dışın olmadı, Hiçbir hasretle dost olmadı. (İçin yanmadan dışın aydınlanmaz, hiçbir hasretle dost olunmaz.)
15. İki meyva bir araya gelmez, Dışında tek dostluk bile olmaz. (İki meyve bir araya gelmez, dışta tek bir dostluk bile olmaz.)
16. Aşk kokusunu alsan, yayılmaz, Şeriat gömleğini bükülmez.(Aşk kokusunu alsan bile, şeriatın dışına çıkılmaz.)
17. Bir saray ki, hakikat tılsımından uzaktır, O saraydan ganimet al, çıkar. (Bir saray ki, hakikatten uzaktır, o saraydan ganimet al ve çık.)
18. Ney, derin bir denizde vardır, Her an o denize dalar çıkar. (Ney, derin bir denizde gibidir, her an o denize dalıp çıkar.)
KerimYarınıneli/KerimUsta.com
Bir yanıt yazın